کتاب : کسہ کار سائیکو
نبشتہ کار : شھزاد ابید
چمشانک : وھاب ودار
کسہ کار سائیکو منا دست ءَ اَت اولی کسّہ چہ درداں باریں پیرُک ءِ پُلُّکی پیتی ءِ کسہ اَت کہ دو کرگوشک ءِ دیمءَزمین ءِ چیر ءَ پہ مدامی کنڈ کنگ بوگ ءَ اَت ءُ آھی ءِرکّینوکیں بَلُک چَر اھی ءَ کمّو پیش زمین ءَ کَل کنگ بوتگ اَت ، بَلُّک ءِ نماسگ گوں لاچاریں چمّاں دوئیں سُھرُکیں گولیانی پَتّاھاں چارگ ءَ اَت ۔۔۔ گیش نہ گُشّاں بلے منا اے کِسّہ ءَ زور کُت کہ دومی کِسّہ ءَ بواناں ۔
اے نوزدھمی تاک ءُ بیستمی تاک ءِ میان اِنت ادءَ زندانی ئیں مرد ھَر سھت لَٹ ورگ ءَاِنت ، وھدے ھوری ترمپے آھیءِ کوٹی ءِ سربُرءَ کپ ایت گڑا آ وتی میتگ ءِ چُکّاں بہ گرداں کماش ءُ کسانیں شیپاں یاد کنت پدا آھی ءَ زمین ءِ بوہ واب ءَ نئیلیت ،وتی زمین ءِ بوہ ۔ اسلا نوں آ چہ زندان ءَ آجو کنگ بوتگ بلے آ چہ زندان ءِ تُرس ءِ پانچُلاں انگت ءَ گوں زھمیں سانکلاں بندیگ اِنت ۔ آ بس گوں ترس ءَ گِر ءُ چیل اِنت ءُ مرگ چہ تُرس ءَ کمّو وتی گاماں تیز کنت ءُ آھی ءَ امباز کنت
اشی ءَ پد ج ءِ کسہ ءَ مناں پہ سھتے ھاموش کُت کہ آ پہ زندانی بوگ ءَ ھدوک اَت چیا کہ آھی ءَدرستاں گیش ھمے تُرس اَت کہ اگاں مردم زندانی بہ بیت گڑا آ مردم ءَ ھم روچ گوں مرگ ءَ ڈیک وارین اَنت ھمے ترس ءِ دیمپان بوگ ءَ آھی ءَزندان در چِت بلے گڑّی ءَ ج ءَ دمبُرتگ اَت آ ھیال ءَ اَت کہ دلوت کَس ءَ نہ کُشت اَنت ءُ اے زھرشانی دروگاں بلے ھمنچو کہ چَٹ ءَ دمبارت اشی ءَ پیش تیرے گوں تیزیں بانزُلاں آھی ءِجان ءِ ھوناں ھوار بوت۔
اے کتاب ءِ چارمی کسہ اَت کہ منا بے چاڑ ےکُت ، مردمانی کندگانی توار چو جوکرے رنگ ءَ منی گوشاں ھم کپگ ءَ اَت نہ زاناں پرچا منی دیمءَھم برھنگیں جوکر ءُ کور ءِ تہ ءِ جَنِکو ءُ آھیءِ لگوشتگیں کوکار پیداک اَت ، نزاناں پرچا منا ھم برھنگیں جوکر ءِ کَش ءَ وپتگیں جون ءِ بوہ تُرسینگ ءَ اَت ۔
اے تاک دیوالے کہ چہ ھَرّوچی ایں رنجاں بیزار اِنت ، کَسّے کئیت وتی زنگاں گوں سھریں رنگے ءَ دیوالے ءِدیمءَ ایر کنت ءُ کَسّے وتی عاشقی ءِ کسہ ءِ چندے گال منی دمبُرتگیں پیشانی ءِ سرا زور دنت ءُ نبشتہ کنت بلے کَس منی زنگ گپتگیں بدن ءَ نوک کنگ ءِ جھد ءَ نہ اِنت ،گڑ سرءَ ھمے سھریں رنگاں چہ سیاھیں رنگاں گار کنگ بیت ءُ منی پیشانی ءِ کَپّے سیاہ تَرّ ایت ۔
شست ءُ دوھمی تاکدیم سرجم ءَ جون اَتاں ، اے تاک ءِ شھر سرجم ءَ کبرستانے جوڑ بوگ ءَ اَت ، لھتیں کبر ناشناش اَتاں ءُ لھتیں ھالیگیں کبر اَتاں کہ نو آھانی ھَڑ اوں گوں ھاک ءَ ھور بوتگ اِت اَنت۔ اے کسّہ ءَ منا وتی میتگءِ سورے کبرستان ءِترانگاں آورت کہ اودءَ اوں ھنچیں کبر است کہ ما نزاناں کئیگ اَنت ۔ اسلا تھنا سورے کبرستان ءِ گَپ نہ اِنت ،مناں اے کسہ ءَ سرجمیں بلوچستان ءِ شبین دات ءُ اے کسہ بلوچستائیگ اِنت ٹپ ٹپ اِنت ءُ ساہ کشان ءَ جنزان اِنت۔
ایردستی ھنچیں نادراھی ئے کہ تو مہ لوٹے ھم آ ترا انچو امباز ایت کہ تو بیھ درتک نہ کنے ۔۔۔
اسلا اے کسہ سرجم ءَ جتا اَت من ادءَایردستی ءِ گَپّ ءَ آں بلے کسّہ ءِ تہ ءَ مردءَ ھما جنک ءَ انچو امباز کتگ کہ درتک مہ کنت ، جنک ءِ جان ٹُنگ بوّان اَت آھی ءِچمّانی سیاھی گوں اسپیتگاں ھوار بوگ ءَ اَت ۔ من گیش جیڑِت نہ کُت من تاک سرجم ءَ ایردستی مارِت ۔
زیبا ءِ وتی بدن ءِ سرءَ وَت گنوک بوگ نرگسیت ءِ شبین ءَدنت بلے اے کسہ چَٹ ءَ نوک اَت ۔ اسلا مناں سما بوت کہ کسّہ ءِ تہ ءَ بلوچانی یک بھرے ئے تب زانتی ءَ گیشینگ ءَ اِنت ، کسہ ءِ تہ ءَ زیبا وتی بالاد ءَ چہ اولمپیا ئے بالاد ءَ گیش زیبناک پھمگ ءَ اِنت ءُ ھَر روچ آ آرٹ ڈیپارٹمنٹ ءَ آرٹسٹانی دیما برْھنگ اِنت ۔
وتی ڈیھ ، زمین ءُ وتی آزمان ءِ چیرءَ نندگ توری آ چونیں ھم جنجلایں زندے بہ بیت بلے چہ درمُلکے برپباری ءُ بزّیں کمبلاں چہ گیش آسودگ تِر اِنت ۔
اے کسّہ اوں ھمے میان ءَ تاب ورگ ءَ اَت کہ مردے چہ درمُلک ءَ انچو بے زار اِنت کہ آھیءَ برپباری اوں ھچ وش آیگ ءَ نہ اِنت بلکیں آھیءَ چہ تہ ءَ ھمے برپباری تَل تَل کنگ ءَ اِنت ۔
اے تاک ءِ پھمگ پہ منا گران اَت بلے بازیں جیڑگ ءَ پد منا وتی راجءِ موکو دل ءَ اتکاں ، اسلا منی ایردستیں جیڑگ ءِ کَچ ءَ منا امینچُک ءَ آورت کہ من موکو زورگیر کُت کہ پہ آھیءَ زانت ھَرچ گلامیں راج ءُ گُلام ءَ را بئیگی اِنت ۔ ادءَاوں ھنچ اَت ،کسہ ءِ تہ ءَ پدا نمدی ءِ تہ ءَ موکوانی بابت ءَ پَٹ ءُ پول برجاہ اَت بلے ھمنچو کہ نمدی وانوک ءَ سما کُت داں آھیءِ چاریں نیما موکو توّاب کنگ ءَ اَنت ءُ میزاں میزاں آھیءِ جان ءَ پِرّچگا اَنت ۔
کسّہ کار سائیکو
کسّہ کارءِکمال ھمیش اَت کہ آھیءِ کسھانی تہ ءَ کارِست دگہ کَس نہ اَت تھنا من اِتاں ۔ ھَر تاک ءِ اندرءَ منی بے نامیں شگل چو ماہ ءَ درپش دیگ ءَ اَت ۔
اسلا گَپءِ مول ءُ مراد ایش اِنت کہ اے کتاب پہ بلوچاں یا کہ پہ من نوکیں تامے اَت۔ کتابءِھَرچ کِسّہ گوں یک چاگردے ءَ بندوک اَت ، گوں یک میتگے ءُ راجے ءَ ھمگرنچ اَت پمشکا من ءَ منی جند بوگءِسکینے اَت۔ کتاب مناں گُشگ ءَ اَت کہ اسلا سائیکو کسّہ کار نہ اِنت بلکیں مناں ۔ آ مناں گُشگ ءَ اَت کہ اسلا اے جوکر نہ اِنت کہ جنکو ءَ کورءَ ڈبُگ ءَ گندگ ءُ وتی گاماں دیم ءَ برگ ءَ اِنت اسلا اے مناں ۔ آھیءِ ھرتاک ءِتہ ءَ منارا پیش داشت ۔۔نبشتہ کارءَ گیش زور وتکشی ءِ رواج ءِ سرا داتگ اَت ءُ کسہ روان اَت ۔۔۔
برے سائیکو اَت ءُ برے من اِتاں کہ سائیکو ءَ گوں مڑگ ءَ اِتاں ءُ برے سما کُت کہ سائیکو وا مناں۔۔۔
بلوچ اسٹوڈنٹس ایکشن کمیٹی
